Insulinoodporność, PCOS i inne koszmary

Hej! :)

Mój wczorajszy post o policystycznych jajnikach został wyświetlony na wielu monitorach. Mam nadzieję, że choć w połowie tych wyświetleń towarzyszyło zapoznanie się z tematem. Postanowiłam pociągnąć trochę temat aby zwrócić uwagę na poważny problem. Mając lat naście czy 20-ścia parę nie zawsze zastanawiamy się nad tym co będzie za kilka lat, nie dbamy o zdrowie póki wszystko jest w porządku, a to czy jest w porządku weryfikujemy wyłącznie w odbiciu lustra. Tak jest w większości przypadków i ja też tak miałam gdy moja sylwetka była nienaganna, a skóra cudownie gładka.

Chce zwrócić uwagę, że badania typu cytologia, usg piersi i usg dopochwowe to powinna być Twoja lista TOP w rocznych postanowieniach.

Wracając do tematu. Z PCOS czyli policystycznymi janikami wiąże się temat insulinoodporności.
Jak pamiętamy z LO insulina jest hormonem który ma za zadanie obniżyć poziom cukru we krwi. Swoją drogę zaczyna w trzustce gdzie powstaje. Wydzielana jest do krwi w małych ilościach przez cały czas. Gdy dostarczasz pożywienie do mózgu jest przekazywana informacja o potrzebie zwiększenia insuliny która jednocześnie ma za zadanie obniżyć poziom glukozy poprzez je spalanie oraz zmagazynować dostarczony cukier w postaci glikogenu.

Wahania stężenia insuliny są czynnikiem decydującym o tym, czy tkanka tłuszczowa magazynuje tłuszcz, czy się go pozbywa. Gdy poziom insuliny we krwi jest wysoki – tyjemy, kiedy zaś spada – chudniemy.

Trzustka monitoruje poziom glukozy we krwi w odstępach 10-sekundowych. Wzrost stężenia glukozy we krwi powoduje natychmiastowy wyrzut insuliny, czyli hormonu trzustki, którego zadaniem jest obniżenie poziomu glukozy. Insulina działa jak kluczyk otwierający komórki i umożliwiający glukozie przedostanie się z krwi do tkanek organizmu, głównie wątroby, mięśni szkieletowych i tkanki tłuszczowej. W wątrobie i mięśniach glukoza jest magazynowana w postaci glikogenu, tkance tłuszczowej zaś dostarcza alfa-glicerofosforanu, dzięki któremu wolne kwasy tłuszczowe zamieniają się w trójglicerydy - TŁUSZCZ

Insulinooporność, czyli brak wrażliwości tkanek na działanie insuliny. Trzuska w tym wypadku produkuje insuline w dużych ilościach niezależnie od dostarczanego pożywienia. W skrócie insuliny jest tak dużo, że organizm stara się z nią walczyć, jedyną bronią jest uodpornienie się i ignorowanie insuliny.

Co się dzieję w środku?

Wątroba
Nadmiar insuliny ogranicza ilość produkowanej przez wątrobę cukru w postaci glikogenu. Cukier, który posiadamy w organizmie pochodzi z tego co jemy i z wątroby. Rano posiadamy cukier z wątroby. Jeżeli wątroba nie pracuje prawidłowo, nie wytwarza odpowiedniej ilości glukozy podczas naszego snu. Gdy wątroba staje się oporna na działanie insuliny, produkuje nadmiar cukru. To z kolei wywołuje cukrzycę i liczne choroby wątroby np. stłuszczenie i marskość wątroby powstające w wyniku zaburzeń metabolicznych. 

Tkanki mięśniowe
Wątroba uodparnia się jako pierwsza, w następnej kolejności są tkanki mięśniowe. W naturalnych procesach insulina umożliwia mięśniom spalanie glukozy, jeśli one się jednak na nią uodpornią nie mogą spalać cukru w swoim wnętrzu. Teraz już wątroba produkuje nadmiar glukozy, mięśnie tego nie spalają i znowu wzrasta poziom cukru we krwi.


Tkanka tłuszczowa
Na końcu tkanka tłuszczowa. Potrzebuje więcej czasu, żeby stać się oporna na działanie insuliny, ale w końcu i ona ulega. Insulina zajmuje się odkładaniem tłuszczu w tkance tłuszczowej - tyjemy.



Pozostałe problemy z insulinoodpornością

1. Hipoglikemia - obajwy: drżenie mięśni, kołotanie serca, nerwowość, rozdrażnienie, płaczliwość, apetyt na węglowodany, potliwość, silne uczucie głodu, osłabienie, nudności, tachykardia, śpiączka, zaburzenia krążenia.
2. Oporność błon komórkowychwątroba, tkanka tłuszczowa, tkanka mięśniowa, choroby starcze
Im więcej trzustka wydziela insuliny i bombarduje błony komórkowe, tym one bardziej się buntują i zaczynają się na nią uodparniać.
3. Organizm szybko się starzeje.
4. Miażdżyca 
5. Cukrzyca typu II
6. Problemy z układem odpornościowym
7. Zaburzenia wywołanie niedoborem magnezu.  (Prawidłowa praca insuliny pozwala magazynować magnez w komórkach. Jeżeli komórki są oporne na działanie insuliny, magnez nie może być magazynowany w komórkach.)
8. Osteoporoza. (Wapń powinien trafiać do kości, a niestety w przypadku insulinooporności następuje to zbyt wolno. Znaczna część wapnia trafia do tętnic, które ulegają powolnemu zwapnieniu.)
9. Nerwica i zaburzenia na tle nerwowym. (Nieprawidłowa praca insuliny, a razem z nią skoki poziomu cukru we krwi mogą wywoływać zaburzenia nastroju, nerwowość, nadpobudliwość albo nadmierną senność, brak sił, stany napięciowe, oraz wiele innych dolegliwości i chorób na tle nerwowym w tym depresję i nerwicę.)
10. Zespół policystycznych jajników i problemy z zajściem w ciąże.

CO ZROBIĆ ABY BYŁO DOBRZE????

- przede wszystkim D I E T A o niskim indeksie glikemicznym
- codzienny ruch !
- zależnie od przypadku leki

Temat rzeka. Więc niebawem kolejna część o tym co zrobić aby to wszystko uporządkować i jak to wygląda od środka. Mi wiedza o tym co się dzieję i na jakich zasadach pozwala zrozumieć, a jak rozumiem to łatwiej mi działać.
 

Komentarze

  1. Powiedziałabym że nawet świetny post, czegoś nowego się dowiedziałam

    OdpowiedzUsuń
  2. Świetny post, wiele się dowiedziałam!
    Zapraszam: nakrywka.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  3. Grеetіngs! Very uѕeful advice in this particular article!
    It's the little сhages that produce the largeѕt changes.
    Thanks a lοt foг sharing!

    Here is my webpage; Halloween costumes especially

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuje za komentarz :)

Popularne posty z tego bloga

Schudnąć!

4 dzień diety // wczorajsza niespodzianka

Sposób na idealną Figurę ? oczyszczanie!